Een wel heul kort stukje lopen....
11 juni 2015 - Plombières-les-Bains, Frankrijk
Tsja, daar zitten we dan.... Weer terug in Plombières.
Gisteren aan het eind van de middag, op een bospad gemolesteerd door quads en motorrijders, stapte Else op een rollende steen, schopte daarbij haar standbeen onder zich uit en viel op haar wandelstok. Ze hoorde en voelde het meteen; onderarm gebroken.... De dichtstbijzijnde gîte was uiteraard gesloten dus restte ons niets anders dan de kortste route terug het dal in te nemen. Na ongeveer een kwartier kwamen we langs een huis waar een man met z'n hand in het verband op de veranda stond. Omdat de armbreuk nogal pijnlijk was, vroegen wij hem om of hij ons met de auto in het dal af wilde zetten. Hij stelde voor om meteen naar het ziekenhuis in Remiremont te rijden, daar was hij namelijk 3 dagen eerder zelf ook met z'n drie gebroken vingers heengebracht....
Binnen een uur na aankomst in het ziekenhuis waren de röntgenfoto's genomen en zat de arm al in het gips. Vier tot zes weken gaat dat geintje duren. De komende dagen gaan we effe een nieuw plan trekken. Nu met volle bepakking verder lopen is iets te veel gevraagd.
Zondag begon al goed. Net na vertrek, in de spoortunnel bij Barendrecht viel de Thalys al stil. De trein moest "gereset" worden.... Trein met tunnelvrees? Natuurlijk aansluiting in Parijs gemist met als gevolg dat we 3 uur later dan gepland in Remiremont op het station aankwamen. Het kon nog net, de 14km naar René en Ellis in Plombières lopen...als je een goeie wandelkaart hebt tenminste (iig Google maps is ontoereikend). Na een anderhalf uur ons maar laten oppikken met de auto... Maandag een relaxdagje, beetje zitten lezen (Else) en een beetje staan zagen (Peter) . Dinsdag eerst uitgebreid ontbeten en daarna de rugzakken omgehangen. De wandeltocht begon goed. René heeft ons de eerste dag via een prachtige route tot ongeveer 5km voor onze eerste camping in Maxonchamp geleid. Daar met Ellis op een terras nog wat koffie en bier genuttigd en toen (voor niet heel lang) afscheid van elkaar genomen. 'S avond op een mooie camping aan de Moezel gestaan, hier een brede sloot hooguit 50cm diep. Woensdagochtend na een heerlijk croissantje op zoek naar GR7 gegaan, eerst door open terrein, daarna omhoog, veelal door bossen met prachtige uitzichten over het Moezeldal. En daar ergens ging het mis....
Groet,
Corry Kivits
Veel sterkte!
Maar every cloud has a silver lining, dus dat belooft wat voor Plan B. Succes met uitvogelen.
sterkte en goede vlucht!
Ik vermijd sinds Engelnad 'Crazy Horses', je hebt vanaf nu je buik vol van de Rolling Stones... Kusje erop & wees voorzichtig.